ការរូបសកម្មភាពក្មេងៗមិនមែនជាការងាយស្រួលប៉ុន្មានទេ
ព្រោះ ៩០ ភាគរយនៃសកម្មភាពគឺមិនមែនសម្ដែងឡើយ។
ព្រោះថា ក្មេងមានភាពស្មោះត្រង់
និងចិត្តបរិសុទ្ធ។
សកម្មភាពក្មេងកើតចេញពីក្នុងចិត្តផ្ទាល់
ពេញដោយសភាវគតិ គេចូលចិត្តអ្វី
ខ្លាចអ្វី ចង់ធ្វើអ្វី
គឺគេចាប់យកនោះ និងធ្វើនោះ
តាមបែបធម្មជាតិ។
ដូច្នេះអ្នកត្រូវប្រើចរិតជាអ្នកថែក្មេង
ជាគ្រូមត្តេយ្យ ផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅ
និងចេះកំប្លែង។
ជាមួយគ្នានោះអ្នកត្រូវចេះសង្កេតគ្រប់សកម្មភាពល្អៗរបស់ក្មេង
ហើយរហ័សដៃបន្តិច។
សម្រាប់ក្មេងនៅជនបទ
ខុសពីក្មេងនៅទីប្រជុំជន
ព្រោះពួកគេមានសម្បុរពុំសូវថ្លាឡើយ
បើអ្នកថតចំៗតែម្ដង
ច្បាស់ណាស់ភ្នែកគេឡើងមូលដូចកាក់
ព្រោះតែគេឆ្ងល់។ បែបនេះ
អ្នករឹតតែលំបាកថតទៀតហើយ។
ខាងក្រោមនេះជារូបមួយចំនួនដែលខ្ញុំថតបានពេល
ដែលខ្ញុំទៅបំពេញបេសកកម្មនៅស្រុកជុំគិរី
ខេត្តកំពត។ តាមពិតខ្ញុំជាអ្នកថតវីដេអូ
ខ្ញុំកម្រថតរូបសន្លឹកណាស់
លុះត្រាតែពេលទំនេរពីការងារ។
របស់ដែលក្មេងចូលចិត្ត
អ្វីដែលពួកគេចូលចិត្ត
គេចង់នៅជាមួយរបស់នោះ
ហើយមានភាពស្និទ្ធស្នាលស្ទាត់ជំនាញនឹងរបស់នោះ។
ពួកគេលេង សើច សប្បាយ
និងមានថាមពលចេញពីក្នុងខ្លួន។
កុពីនាក់ឌុបគ្នាតាមផ្លូវភ្លឺស្រែនៅភូមិអូ |
ការព្យាយាមធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយ
ឬលំហាត់ប្រាណ
ចំណុចនេះបង្ហាញឲ្យឃើញពីថាមពលរបស់ក្មេង
បង្ហាញពីការព្យាយាមសម្រេចអ្វីដែលគេប៉ងប្រាថ្នា
ភាពក្លាហាន និងជឿជាក់។
កុមារា*មុនី*កំពុងហាត់ជិះកង់ពេលព្រឹករដូវរងានៅភូមិត្រពាំងវែង |
ការថែទាំ
និងក្ដីស្រលាញ់
កុមារីនិងម្ដាយអង្គុយហាលខ្លួនមុខផ្ទះនារដូវរងា |
ជីវិតប្រចាំថ្ងៃ
បង្ហាញពីទម្លាប់នៃសកម្មភាពរបស់ពួកគេ
ដែលធ្វើជាប្រចាំនៅពេលណាមួយ។
សកម្មភាពទាំងនោះបង្កើតបានជាអនុស្សាវរីយ៍
ឬរំឭកអតីតកាលរបស់មនុស្សពេញវ័យ។
កុមារានៅភូមិអូកមពុងពប្អូនឈរលងមុនផ្ទះនាពេលល្ងាច |
កុមារីម្នាក់ដើតាមម្ដាយ និងជីដូនពីភូមិមួយទៅផ្ទះវិញពេលល្ងាច |
នៅមានគន្លឹះល្អជាច្រើនទៀត
ដែលត្រូវលើកយកមកចែករំលែកនៅក្នុងអត្ថបទក្រោយៗ។
ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថា
គន្លឹះដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ
នឹងជួយដល់គំនិតក្នុងការថតរូបក្មេងៗនៅពេលដែលអ្នកបានជួបពួកគេនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាមួយ។